በሕይወት ኖረን፣ ተጨማሪ የእግዚአብሄር ቃል፣ ተጨማሪ የእግዚአብሄር መልካምነት፣ የእግዚአብሄር ጥበቃ፣ መልካም ፍሬ ለማፍራት ይረዱን ዘንድ የተቀበልናቸው የጸጋ ሥጦታዎችና ተጨማሪ አገልግሎቶች ሁሉ በአሁንና በሚመጣው ዓመት መካከል ፍሬ አፍርተን እንድንገኝ ነው፡፡ እርሱ (ሠራተኛው) ግን መልሶ፦ ጌታ ሆይ፥ ዙሪያዋን እስክኰተኵትላትና ፋንድያ እስካፈስላት ድረስ በዚች ዓመት ደግሞ ተዋት። ወደ ፊትም ብታፈራ፥ ደኅና ነው፤ ያለዚያ ግን ትቈርጣታለህ አለው።” (ቁ 6-9)፡፡

ለእኛ “የሚቀጥለው ዓመት” የተባለው መቼ ይሆን? ከተሠጠን የጸጋና የእንክብካቤ ዘመን ምን ያክሉን እንዲሁ አሳልፈን ይሆን? ፍሬስ ይታይብን ይሆንን? በክርስቶስ በኩል ጽድቅን ከተቀበሉት አማኞችም ያንን የጽድቅ ፍሬ እያፈሩ እንድኖሩ ይፈልግባቸዋል፡፡ጌታ “እኔ የምወዳቸውን ሁሉ እገሥጻቸዋለሁ እቀጣቸውማለሁ፤ እንግዲህ ቅና ንስሐም ግባ።” ይላልና (ራዕ 3፡19)፡፡

… ይህም የምንሰብከው የእምነት ቃል ነው፡: እንደ ሓዋሪያው አገላለጽ፣ በዘመኑ የነበሩት እስራኤላዊያን “የእግዚአብሔርን ጽድቅ ሳያውቁ የራሳቸውንም ጽድቅ ሊያቆሙ ሲፈልጉ፥ ለእግዚአብሔር ጽድቅ አልተገዙም” (ቁ.3) ። ያ ማለት ምን ማለት ነው? ሰዎች ይጸድቁበትና ይድኑበት ዘንድ የተላከላቸውን ኢየሱስን ማመን ትተው፣ በሙሴ ህግ ላይ ሙጭጭ ብለው በመቆም፣ እጅግ እየደከሙ ግን ደግሞ ሳይጸድቁ ይኖራሉ፡፡
በዘመናችም ይህ በግልጽ ይታያል፡፡ ብዙ ሰዎች ኢየሱስን አምኖ በእርሱ ከመጽደቅ ይልቅ፣ “እኔ ክፉ ነገር አላደረግሁ፣ ሰው አልበድልም፣ አልሰርቅም፣ አላመነዝርም፣ እጾማለሁ፣ ለደሃ እሰጣለሁ፣ ወዘተ. እያሉ የራሳቸውን ጽድቅ ይደረድራሉ፡፡ መጽሓፍ ቅዱስ ግን እንዲህ ብሎ በግልጽ ያስቀምጣል

ኢየሱስን አለመስማት ለሰው ልጅ ሕይወት ትልቅ ጉዳት ነው፡፡ ስለዚህ ነው “እርሱን ስሙት፡፡” የሚል ድምጽ የመጣው፡፡
ከማናቸውም ጊዜ የበለጠ፣ በጸጋ ጊዜ ውስጥ አለን፡፡ በብዙ የእግዚአብሄር ምህረትና መልካምነት፣ በጸጋው በሚሠጡ የተለያዩ ለቤተክርስቲያን የተሰጡ ስጦታዎች ተከበን አለን፡፡ ጌታን ከፈለግነው ለማግኘት በካህናት ወይም በመላዕክት በኩል መቅረብ ወይም የበግ ጠቦት፣ ኮርማ ወዘተ.ማቅረብ አያስፈልገንም፡፡ ጌታ ኢየሱስ ራሱ የተከፈተ በር ሠጥቶናል፣ “ለምኑ ይሠጣችሁሃል፣ ፈልጉ ታገኛላችሁ፣ መዝጊያውን አንኳኩ ይከፈትላችሁሃል” ብሎ፡፡ “በስሜ የምትለምኑትን አብ ይሠጣችሃል” ብሎም መክሮአል፡፡ ግን ደግሞ በዚህ ሁሉ በረከትና ሥጦታ፣ በዚህ ትልቅ ዕድልና ጊዜ በአግባቡ እየተጠቀምን ይሆን?
ስንቶቻችን በዚህን ጊዜ እንኳ ኃጢአት ከብዶን እንኖራለን፣ ስንቶቻችን በዚህን ጊዜ ስንፍናና “እንቅልፍ” ከብዶን የምንናገረውንና የምናደርገውን እስከማናውቅ ድረስ እንቅልፍ ተጫጭኖናል?
እያዬን የማናይ፣ እየሰማን የማንሰማ፣ ጌታ ከእኛ ጋር እያለ የማናስተውል፣ ግን በእንቅልፍ ልብ የምንቀባጥር ጌታም የምታዝበን ስንቶች ነን?
ሕይወታችንና ዘላለማችን በኢየሱስ ውስጥ አለ፡፡ ኢየሱስን መስማት እግዚአብሄር አብ ከእኛ የሚፈለገው ትልቅ ነገር ነው፡፡ “በልጁ የሚያምን የዘላለም ሕይወት አለው፤ በልጁ የማያምን ግን የእግዚአብሔር ቍጣ በእርሱ ላይ ይኖራል እንጂ ሕይወትን አያይም።” ተብሎ ተጽፎአልና (ዮሃ 3፡26)፡፡ “እርሱን ስሙት፡፡”